In Duizend ogen, Gedwongen passie onthult Alexandra Leijs, samen met oud-klasgenoten en collega’s, wat er zich achter de coulissen en buiten het zicht van de theaterbezoeker afspeelt tijdens haar dansvakopleiding en -carrière in de jaren tachtig en negentig. Onvergetelijk dansplezier, mooie en schokkende fragmenten wisselen elkaar af in deze goudeerlijke ontboezeming over de schoonheid en de schaduw van het sprookje: het applaus en de waardering, veranderingen van het lichaam tijdens de puberteit, machtsmisbruik, seksuele intimidatie, liefdesrelaties en zelfbeschikking.
Memoires van ‘het balletmeisje met de lichtgroene ogen’.
